ραιβοχειρία

η, Ν

ιατρ. πλάγια απόκλιση τού άκρου χεριού, σε σχέση με τον πήχη, προς την πλευρά τής κερκίδας, η οποία είναι συνήθως συγγενής, ενώ συχνά συνδυάζεται με πολλαπλές διαμαρτίες διαπλάσεως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ραιβός «στραβός» + -χειρία (< -χειρ < χείρ, χειρός «χέρι»)].